กรรมเก่าและการสร้างปัจจุบันกรรมเพื่อความร่ำรวย

กรรมเก่า:
กรรมเก่ามีบทบาทสำคัญในการ "เอื้อ" หรือ "จำกัด" ความสามารถในการมีเงินของเรา เช่นเดียวกับการที่เราเกิดมาพร้อมกับภาชนะที่รองรับอาหารได้ต่างกัน:

1. ภาชนะเล็ก:

เคยทำทานน้อย รักษาศีลไม่สม่ำเสมอ หรือตระหนี่ถี่เหนียว

ผลกรรม: รองรับทรัพย์ได้น้อย แม้ได้ทรัพย์มา ก็มีแนวโน้มสูญเสียง่าย

2. ภาชนะขนาดกลาง:

เคยทำทานปานกลาง รักษาศีลในระดับใช้ได้

ผลกรรม: มีความมั่นคงในทรัพย์ระดับหนึ่ง ไม่ขาดแคลน

3. ภาชนะขนาดใหญ่:

เคยทำทานอย่างรื่นเริง ทำด้วยจิตอิ่มเอิบ รักษาศีลบริสุทธิ์

ผลกรรม: รองรับทรัพย์ได้มหาศาล ทรัพย์สมบัติเกิดขึ้นและคงอยู่

กรรมเก่าในรูปของ ทานจิต และ ศีลจิต ส่งผลต่อฐานะทางการเงินในปัจจุบัน แต่ไม่ได้แปลว่ากรรมเก่าจะกำหนดทุกอย่าง 100%

---

ปัจจุบันกรรม:
พระพุทธเจ้าสอนให้ใส่ใจปัจจุบันกรรม ด้วยการประกอบอาชีพสุจริต ขยันขันแข็ง และรู้จักบริหารทรัพย์อย่างเหมาะสม:

1. ขยัน:

ทุ่มเทแรงกายแรงใจในงานที่ทำ

สร้างความชำนาญและความน่าเชื่อถือ

2. รู้จักเก็บ:

บริหารทรัพย์สินให้สมดุล ไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย

วางแผนการเงินเพื่ออนาคต

3. รู้จักอุปสงค์-อุปทาน:

ศึกษาตลาดและความต้องการ

เลือกแนวทางการทำมาหากินที่สอดคล้องกับสภาพแวดล้อม

4. เผื่อแผ่และเจือจาน:

ฝึกทำทานอย่างสม่ำเสมอ เพื่อขยายภาชนะรับทรัพย์ในอนาคต

ไม่จำเป็นต้องทำมากในคราวเดียว แต่ต้องทำด้วยใจที่เต็มเปี่ยม

---

สรุป:

กรรมเก่า: เป็นพื้นฐานที่เอื้อให้มีทรัพย์ในระดับหนึ่ง

ปัจจุบันกรรม: เป็นตัวสร้างผลสำเร็จในระยะสั้นและระยะยาว

อยากรวยอย่างยั่งยืน ให้ขยันทำงานสุจริต พร้อมทั้งทำทานและรักษาศีลอย่างต่อเนื่อง เมื่อนั้นทั้งผลกรรมเก่าและปัจจุบันกรรมจะสนับสนุนให้ชีวิตรุ่งเรืองขึ้นเอง.