เปิดหูเปิดตากันหน่อย จากการจับสังเกตุที่พรรคเฟี้ยวฟ้าวอย่างพรรคส้มเน่า ทำท่าขึงขังกับถาดหลุมจนค้านสายตาประชาชี แม้กระทั่งด้อมส้มเอง ก็ยังออกอาการ งง งง เรื่องของเรื่องคือ สิ่งที่โทนี่ และเจ้าของพรรคสีส้มตัวจริงคือธนาธร มีเป้าหมายที่เป็นจุดร่วมคือ 1. การนิรโทษกรรมให้กับตัวเอง กรณี 112 เอาเข้าจริงๆ คนอย่างโทนี่ กับธนาธร ควรจะเป็นพ่อลูกกันมากกว่าอุ๊งอิ๊งซะอีก เพราะมีความคล้ายกันเอามากๆ นั่นคือ การอยากกลับมาเล่นเกมส์อำนาจด้วยตัวเอง ไม่ยอมเป็นคนที่อยู่หลังม่าน อาการคือมันไม่มันส์ ดังนั้น ถ้าหาทางให้เกิดนิรโทษกรรมกรณี 112 ได้ ทั้งสองก็จะกลับมาอยู่หน้าเวทีด้วยตัวเอง และยังติดสอยห้อยตามด้วยบรรดาทะลุวัง และบรรดาสส.พรรคส้มอีกเกือบครึ่งร้อยที่ปีกว่าๆก็จะเข้าซังเตหรือถูกตัดสิทธิ์ทางการเมือง ดังนั้น ธนาธรรู้ดีว่า นาทีนี้ ควรสุ้หรือควรร่วมไม้ร่วมมือ เมื่อชั่งน้ำหนักดูแล้ว ยังไง การร่วมมือจะได้ประโยชน์กว่า แม๊งก็ใช้ธรเป็นเครื่องมือ ธรก็ใช้แม๊วเป็นเครื่องมือ ศีลเสมอ ผู้ประสบเหตุร่วม บรรยากาศในสภาก็จะดูเป็นโรงลิเกอย่าแปลกใจ 2. เป้าหมายในการแก้ไขรัฐธรรมนูญ หรือรื้อทั้งหมดทำใหม่ นั่นก็เพราะ ธนาธรหวังลึกๆว่าจะสามารถสอดไส้การแก้ไขมาตราที่ปกป้องสถาบันได้ไม่มากก็น้อย ส่งคนของตัวเองเข้ามามีส่วนในการร่างเยอะก็มีความเป็นไปได้ที่ฝันจะเป็นจริง ส่วนโทนี่ ก็ออกปากยอมรับกับคนรอบตัวว่า รัฐธรรมมนูญฉบับนี้ที่ร่างขึ้นทำให้โทนี่เองยากลำบากในการทำอะไรที่ตนเองต้องการหลายๆอย่าง ติดนั่น ติดนี่ มีองค์กรอิสระขวางต่างๆนาๆ รวมถึงการแก้ไขก็ยาก ต้องผ่านหลายด่าน ไม่เว้นแต่ประชามติอีกตะหาก ดังนั้นตั้งแต่โทนี่มาถึงประเทศไทย ไปยันชั้น 14 ลงมาเสนอลอยหน้าลอยตาในปัจจุบัน รู้หรือไม่ โทนี่ได้จัดทีมกฏหมายระดับประเทศไม่ใช่ 1 คน แต่เป็นฝูงในการรับใช้เพื่อปลดล็อคให้การแก้ไขรัฐธรรมนูญเป็นไปได้โดยง่าย แม้ผู้ร่างจะล็อคไว้เป็นสิบชั้น แต่ฝูงนี้คือฝูงสะเดาะกุญแจของแท้ ดังนั้น โปรดเข้าใจในท่าทีและลีลา อาจเหมือนเข้มข้นเรื่องอภิปราย แต่ก็เหมือนเอาไม้จิ้มขรี้แล้วกวนทราย ไม่มีสาระอะไรต่อประเทศชาติบ้านเมือง เพราะสองพรรคนี้ มีเป้าหมาย เดียวกัน #คิงส์โพธิ์แดง