ตอนท้อจิตใจเปรียบเสมือนพื้นที่แห้งแล้ง ไร้ความชุ่มชื่น และมองปัญหาใหญ่กว่าตัวเรา ทำให้เกิดความรู้สึกสิ้นหวัง เหมือนตกอยู่ใต้เงาอันหนักอึ้งของปัญหา การยอมแพ้จึงดูเหมือนทางเลือกที่ง่ายที่สุดตอนเกิดสติเมื่อจิตใจเริ่มตื่นตัว รู้ตัวถึงปัญหาและความรู้สึกที่เกิดขึ้น จิตจะเริ่มฟื้นฟูพลังบางส่วนขึ้นมา การตระหนักรู้นี้ทำให้รู้สึกว่าเราเริ่มทัดเทียมกับปัญหา มีความสามารถที่จะพิจารณาทางแก้ไขได้บ้างตอนมีสมาธิจิตใจจะเต็มไปด้วยความชุ่มชื่น มีพลังและความกระตือรือร้น เห็นปัญหาเป็นสิ่งที่สามารถเอาชนะได้ง่าย เหมือนนักกีฬาที่ฟิตพร้อมเต็มที่ในสนาม มองโลกในมุมบวก และเกิดมโนภาพที่ชัดเจนในการแก้ปัญหา---การจัดการเมื่อจิตใจท้อแท้1. อย่าฝืนแก้ปัญหาทันทีหากจิตใจยังแห้งแล้ง ห่อเหี่ยว การพยายามแก้ปัญหาทั้งที่ยังไม่มีพลัง จะยิ่งเพิ่มความเครียดและเหนื่อยล้า2. เติมพลังให้จิตใจหายใจลึกๆ เพื่อเรียกสติกลับมา รู้สึกถึงลมหายใจที่ยังดำเนินไป และร่างกายที่ยังพร้อมใช้งานหาเป้าหมายเล็กๆ ที่ทำได้ทันที เช่น จัดโต๊ะ หยิบปากกา หรือเริ่มเขียนรายการสิ่งที่ต้องทำ3. สร้างภาพความสำเร็จในใจนึกภาพว่า "จุดจบของปัญหา" คืออะไร และรู้สึกถึงความสำเร็จนั้นอย่างชัดเจน เพื่อกระตุ้นให้ใจเริ่มมุ่งเป้า4. ลงมือทำทีละนิดเริ่มจากก้าวเล็กๆ เช่น แบ่งงานออกเป็นส่วนๆ ทำส่วนเล็กให้สำเร็จในเวลาสั้นๆ ความสำเร็จเล็กๆ จะช่วยสร้างพลังใจในการขยับไปทำส่วนถัดไป---ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธานไม่ว่าจะเผชิญปัญหาใหญ่เพียงใด หากใจมุ่งมั่นและรู้วิธีฟื้นฟูพลัง จิตใจจะกลับมาแข็งแกร่ง พร้อมเดินหน้าต่อ ทุกครั้งที่ทำงานเล็กๆ สำเร็จ จิตจะเบิกบานและมั่นใจมากขึ้น เหมือนนักสมาธิที่เรียนรู้และสนุกกับการสร้างสมาธิใหม่ซ้ำๆ จนกลายเป็นแรงผลักดันที่ยั่งยืนในชีวิต!