ฟ้าหลังฝนเขาว่างาม แต่บางครั้งมันก็เปลี่ยวเหงาจนอยากพร่ำกวีสักบท

"ฝนหายตะวันหด
จิตใจฟุ้งซ่านไร้ทิศทาง
ที่พึ่งพิงคือสิ่งใด"
ฟ้าหลังฝนเขาว่างาม แต่บางครั้งมันก็เปลี่ยวเหงาจนอยากพร่ำกวีสักบท "ฝนหายตะวันหด จิตใจฟุ้งซ่านไร้ทิศทาง ที่พึ่งพิงคือสิ่งใด"
Like
1
0 Comments 0 Shares 155 Views 0 Reviews