ท่านผู้อ่านเห็นความเหมือนกันไหม ? งานฝีมือเดียวกัน ทำออกมาเหมือนกัน พระหลักแสน ขาย 6-700 แต่คนขายฉลาดน้อยไปนิด...ไม่ควรมาโพสร่วมกัน ..คนคิดเป็นก็ง่ายเลย..

#กับดักคนโลภ# #ทองคำ# พูดจูงใจให้คนคิดว่าเป็นทองคำ มีการใส่ซองแดง เขียนราคา 9 หมื่นแสนนึงหน้าซอง แต่เลี่ยงไม่พูดคำว่า เนื้อทองคำ พระหลักหลายแสน หลักล้านทั้งสิ้น ขาย 1800-1900 แย่งกันปิดเลย ...และเช่นเคย
อาศัยช่องว่างของกฏหมาย คือ ไม่ได้ขายในราคาของแท้ มีป้ายกำกับชัดเจน ว่า ไม่รับประกัน.
.... #ไม่โลภไม่โดน#
ทุนแบบนี้เหรียญละ 50 ชุบทองคำแท้สัก 100 กำไรเละ.

สมัยก่อน กรอบทองสูตร (ปลอม) เขียนชื่อเกจิ ลงยา แบบนี้ไม่มีทำ.เห็นแบบนี้คืองานสั่งทำ...เดี๋ยวนี้มีแล้ว โปรดใช้ความระวัง

#น่าเป็นห่วง# ระยะหลังเห็นคุณผู้หญิง มากมาย มาไล่ประมูลพระเก๊ใน Live สด โดยเชื่อนิทาน ของคนขาย เพิ่มขึ้นจำนวนมาก..โดยคาดหวังว่าจะทำกำไรได้มากจากส่วนนี้ ..เคยเห็นคลิปที่ผู้หญิงคนนึงนำพระที่ประมูลเหล่านี้ หลักร้อย หลักพัน ไปขายเซียนใหญ่ รวมมูลค่าที่ซื้อไปต่างกรรมต่างวาระ รวมกันเป็นล้าน ...!! สรุป เก๊ทั้งหมด..
วงการพระ ไม่ง่ายแบบนั้น อย่าหลงเป็นเหยื่อ ..ไม่โลภ ..ไม่โดน ท่องเอาไว้ครับ

#โจรอ้างจับโจร#
..มุขมาใหม่ เปิดให้ประจาน ร้องทุกข์ และขอข้อมูลส่วนตัวเรา .อ้างว่าลงในระบบเพื่อทำเรื่องคืนเงินให้...คนก็ชะล่าใจ.คิดว่าเป็นหน่วยงานของรัฐ..ก็ให้ไป..สรุป โดนอีกรอบ..!!

...อันดับแรกที่ท่านต้องพิจารณา คือ รับประกันโดยใคร? คนๆนั้นมีศักยภาพรับผิดชอบไหม ถ้ามีปัญหา...
ที่พบเจอมากเลย คือ คำพูดส่งเดช ที่ทำให้ขายได้ ถึงเวลามีปัญหาก็หายตัว.
ตัวอย่าง สมมุติคุณเดินตลาด คนเจอของชิ้นนึง จะราคาเท่าไรก็ตามที คนขายบอกรับประกันยันลูกบวช ...แต่พอมีปัญหา ต้องมาทะเลาะกันวุ่นวาย..หรือไม่ก็หายไปเลย
..ในวงการพระ มีทั้งโดนอุ้มไปกระทืบ มีทั้งติดคุกมากมาย แต่ไม่เป็นข่าว ด้วยเหตุที่ไม่มีเงินคืนนี่ละ เวลาพระมีปัญหา....
..สิ่งที่ตาสีตาสาหรือขาวบ้านทั่วไปควรรู้ การแต่งนิยายขายพระส่งเดช รับประกันส่งเดช ถึงเวลามีปัญหาไม่มีคืนเขา ระวังอายุจะสั้น..แต่ถ้าคุณขายให้เซียน จบ. เก๊ก็ไม่เกี่ยว ขึ้นศาลก็ชนะ ดุลพินิจของศาล ให้ความเห็นว่า เซียนคือผู้เชี่ยวชาญ และยึดเป็นอาชีพ ฉะนั้นความผิดพลาด เกิดจากตัวคุณเอง (ที่พลาด) คงฟ้องร้องว่าเขาฉัอโกงไม่ได้

ขายดีที่สุด #กับดักคนโลภ# ของหลักหมื่นหลักแสน ขาย หลักร้อย หลักพัน.. แย่งกันพรึ่บ.

แนวนี้ก็มาก..ตั้งตัวเป็น อาจารย์ ผู้ทรงภูมิรู้ สอนดูตำหนิ อะไรสารพัด สุดท้ายลงเอยที่ขาย ในราคาหลักหลายพันหลักหมื่น
คนติดตามมากมาย หวังว่าจะได้พระแพงในราคาถูก เพื่อทำกำไร ..แต่ขอไม่พูดและไม่ชี้ชัดถึงเรื่องเก๊หรือแท้ บอกได้เพียงว่า #ไม่ใช่แบบที่เขาเล่นกันแพงๆ หลายๆแสน #อย่าโลภ ซื้อก็เอาแค่ชอบแค่ไหวพอ

มีหลายสำนัก หลายเจ้า ราคาตั้งแต่ 300-800 ก็ยังมี.
สิ่งที่ควรรู้ อันดับแรก ท่านควรดูมูลค่าพระประกอบด้วย ถ้าท่านคิดจะทำเอาไว้เพื่อขาย เข่นพระหลักร้อย ท่านเอาไปออกใบ 700 แล้วท่านจะขายยังไง? คนซื้อเขาไม่สนหรอก เขาดูมูลค่าที่แท้จริงก่อน ใบแค่เป็นส่วนประกอบ
_ มีสำนักแนวนี้จำนวนมาก ที่ไม่มีจรรยาบรรณหรือคุณธรรม รวมถึงไม่มีผู้เชี่ยวชาญมากพอที่ตะตรวจสอบพระแต่ละชนิด ซึ่งต้องใช้คนจำนวนมาก เอาแบบเข้าใจง่ายๆ ต้องใช้บุคคลากรเท่าไร ที่จะสามารถครอบคลุมพระสารพัดชนิดได้ และต้องจ่ายค่าบุคคลากรนั้นเท่าไร ก่อนอื่นท่านต้องทราบว่า คนที่ดูพระเป็นทุกชนิดในโลก มันไม่มีแบบนั้น บางสำนักออกใบเซอร์อย่างเดียว ไม่ได้สนเก๊แท้ เพราะโกยเงินอย่างเดียว บางสำนัก เซอร์แต่ไม่ซื้อ..
#เลือกอย่างไร#
.ก็เลือกสำนักที่น่าเชื่อถือ มีเครดิตยาวนานและมีราคารับซื้อระบุชัดเจน ถ้าพระท่านแท้.
_
พระสมเด็จนี่ตัวหาเงินของหลายสำนักเลย เพราะมูลค่าสูง คนมีกันทุกๆบ้าน คนแห่กันไปออกใบ เพราะหวังว่าจะขายได้เป็นแสนเป็นล้าน สุดท้ายเสียเงินฟรี ใบออกมาแท้เสียส่วนใหญ่ แต่ขายใครไม่ได้ หาคนซื้อไม่เจอ

#กับดักคนโลภ#
ของหลักแสน ขายในราคาหลักพัน.. มีการจัดฉาก บ้านเก่าเสาโย้ มีการ Pre review ก่อนล่วงหน้าให้คนติดตาม..Live สด .. อาศัยความอยาก ดูตำหนิอะไรก็ไม่ทันหรอก..รู้กฏหมายดี มีข้อความชัดเจน ว่าไม่รับประกัน และอย่างที่เคยเขียน ไม่ได้ขายในราคาของแท้ ..องค์ประกอบในทางการฉัอโกงจึงไม่ครบ..
#คนโลภก็โดนไป# มีเยอะด้วยนะเพจแบบนี้.

ถ้าชอบ.

#สิ่งที่คุณจะเจอ.
_ เงียบสนิทเหมือนคุยกับวิญญาณ
_ ถามกลับมา พระเล่น 1000 จะซื้อ 300
_ จะเจอให้ถ่ายรูปอีก 18 มุม แล้วก็เงียบหาย ไม่มีแม้คำขอบคุณ
_ โทรมาเช็คมามีตัวตนไหม?
_ จองไว้ก่อน เอารูปไปเช็ค หรือไปขาย ถ้าผ่านก็รับ ไม่ผ่านก็หาย
_อ้างว่า ไม่มีเครดิต ขอส่งก่อน ของถึงโอนเงิน และอาจจะมีหน้าหมา มาการันตีด้วย (ก็มันเองนั่นละ) เสียของฟรีมามากแล้ว.
_ ปิด นัดรับ ถึงเวลา หาย...
_ หลายคนไม่ได้อยากซื้อ แต่อยากมีชื่อประดับไว้ในสายนั้นๆ
_ บางคนตั้งรับไปงั้น เพื่อปั่นพระ หรือประคองกระแส พระรุ่นที่ตัวเองมีอยู่ ไม่ได้อยากซื้อ.
ขอนิยามโพสแบบนี้ว่า ขยะ มักง่าย คงจะตรงที่สุด
_____

#ออกตัวก่อน# ไม่ได้เป็นแบบนึ้้ ทุกวัด ทุกเกจิ แต่มีแบบนี้เยอะ
บทความนี้เคยเขียนลงในหนังสือ มหาโพธิ์ เมื่อ 20กว่าปีก่อน..และปัจจุบัน ก็ยังมีอยู่ เรื่องการสร้างพระใหม่
ด้วยความที่พระดัง เข้าถึงยาก คณะลูกศิษย์กั๊กไว้ หรือกันไว้ คิวยาว หรือ ผลลตอบแทนตัวเงินที่ตกลงกันไม่ได้ และอื่นๆ บรรดานักสร้างพระ จึงไปเสาะหา หลวงปู่ หลวงตาแก่ๆ ที่มีประวัติเชื่อมโยงกัยเกจิยุคเก่า หรือวัดที่มีเกจิดังในอดีต สร้างพลอทเรื่อง สร้างอิทธิปาฏิหารย์ และอ้าง ปฏิปทาอันงดงาม ผสมไปกับการโปรโมททางการตลาดหลายรูปแบบ อุปโลกขึ้นมา เป็นผู้ทรงคุณ ..อย่าลืม พระสงฆ์ก็คน อายุมากก็เจ็บไข้ได้ป่วย อยากสุขสบายเหมือนกันในบั้นปลายของชีวิต และอีกทาง ได้ขื่อเสียงแบบที่ไม่เคย้ได้มาก่อน ได้เงินไปพัฒนาวัด และอื่นๆ..จึงคล้อยตามนักสร้างพระ ก็เอาด้วย..
ถ้าเราสังเกตุดีๆ เกจิที่เก่งๆ จะเก่งตั้งแต่หนุ่ม ๆ 30-40 กว่า ก็มีลูกศิษย์ลูกหามากมายแล้ว ไม่ใช่มาเริ่มเก่งตอนอายุ 7-80 .และในยุค..ปัจจุบัน สื่อ Social มีอิทธิพลมาก กลายเป็นอุปทานหมู่ เป็นกระแส โดยอ้างคำว่า ศรัทธานำหน้า แต่พอสอบความย้อนไปว่า ศรัทธาด้วยเหตุอะไร กลับหาคำตอบที่ชัดเจนไม่ได้.

#กรุแตก# ของจริงมีมานานแล้ว แต่ระยะหลายปีหลัง พอมีข่าวเซียนรีบไป เพื่อดักซื้อ แต่หลายครั้ง ก็มีคำตัดพ้อ "เสียเวลาฉิกหาย" เมื่อเห็นของ..!!
ในส่วนของจริง จะไม่ขอกล่าวถึง ขอเขียนในส่วนที่ใช้กันประจำ คือ การวางงาน อาจจะมีการตกลงกับวัด หรือไม่ก็ได้ แล้วก็เอายอดฝีมือไปฝังของไว้ ..นิทานเรื่องเล่าก็ตามมา ส่งวิญญาณไปเข้าฝันเจ้าอาวาส หรือพระในวัดบอกตำแหน่งเส็รจสรรพ. เตรียมกล้อง ผู้สื่อข่าวท้องถิ่น ทีมงานครบ.
ของแบบนี้ มีทำระดับ เบอร์เล็กๆ ไปยันเบอร์มีชื่อ (แบบที่คนรุ่นเก่า รุ่นแก่ ยังไม่กล้าสวดตรงๆเพราะเกรงใจ ก็มี)
คนทำพระเก๊งานดีๆคือใคร คือเซียนนั่นละ เพราะรู้ว่า จะดูจุดชี้ขาดจุดไหนบ้าง คนไม่รู้มาทำก็เหมือนงานเก๊ยุคเก่า เห็นแวปเดียวก็รู้แล้วว่า "ไม่ใช่"
#ของจริงมี #แต่ในยุคหลังมานี่จะน้อย

#นิทาน# มีคนรู้จักอยู่คนนึง เล่นพระสารพัดสายมาจนอายุ เข้าเลข 5 ก็ยังหาตัวตนที่ชัดเจน จนคนจดจำว่าเล่นแบบไหนไม่ได้สักที คือ ขายพระหน้าลาย จนในที่สุด เขาก็หา way ของตัวเองเจอ คือ ไปทางสายเครื่องรางทั้งหลาย ตระกรุด ลูกอม และสารพัด เราก็ถามว่า มันยากนะ หลายคนกลัว หลายคนไม่กล้าเล่น เพราะมันชี้ขาดยาก
..เขาตอบไว้แบบนี้ ..เพราะแบบนี้แหละ ที่ต้องตั้งตนเป็นสายตรง เพราะคนรู้น้อย ตั้งราคาเพ้อไปเลย หาคู่แข่งยาก หาคนเป็นที่จะมาสวดของเรายาก ถึงสวดมาเครดิตเราแข็งแรงกว่า ก็เฉยๆ ต่างชาติก็เล่น เพราะบางคนเขาไม่เล่นรูปเคารพที่เป็นบุคคล เพราะต่างศาสนา ถ้าเป็นเครื่องรางเป็นสัญลักษณ์อื่นได้ แล้วก็จริง ภายในเวลาไม่นาน สื่อ Social ก็สร้างตัวตนของเขาขึ้นมาในเส้นทางนี้ได้.
(บุคคลในภาพไม่เกี่ยว)

แบบนี้แกล้งเก่านะจ๊ะ

องค์บรมครู เปลี่ยนมือครั้งหลังสุด 200 ล.

มีคนหลงเหลี่ยมแบบนี้จำนวนไม่น้อย เป็นของเก๊ที่ไม่มีต้นแบบจากของแท้ จินตนาการของผู้สร้างล้วนๆ ซึ่งมั่ว และไม่เข้าใจศิลปะของยุคสมัย
..กลางเป็นทวาราวดี บนสุดเป็นปรกเชียงแสน..มีพระร่วงลพบุรีไปผสม มีสังขจายน์ของรัตนโกสินทร์ด้วย ซึ่งในความเป็นจริงมันไปรวมกันไม่ได้ เพราะมันคนละช่วงเวลากัน..เออถ้าเป็น สุโขทัยกำแพง อยุธยากำแพง มันเป็นไปได้ เพราะมีส่วนคาบเกี่ยวร่วมยุคกัน.
เป็นของที่ออกมานานสมัยยุคตลาดพระวัดราชนัดดา เมื่อ 50 ปีก่อน.

การดูศิลปะุยุคสมัยเป็น และ เข้าใจวิธีการสร้าง จะทราบว่า แบบนี้เก๊ภายในเวลา 1 วินาที..

คำพูดที่เชื่อกัน และถ่ายทอดแบบผิดๆ ที่เห็นเป็นประจำ คือ ประโยคที่ว่า "พระของเซียนแท้หมด" พระของชาวบ้านเอาไปขายเก๊หมด" อยากบอกว่า แยกแยะเรื่องเก๊แท้ออกไปก่อน ขอใช้คำว่า ถ้าเป็นแบบที่เขาเอาไปทำกำไรได้. เขามีเหตุผลอะไรที่จะไม่ซื้อคุณ.
ถ้าพระใช่แบบที่เขาเล่นหามีราคา แยกนิทานออกไป + สภาพกับราคาไปด้วยกันได้ #เขาซื้อคุณแน่.

เวลาเห็นเซียนดัง มีชื่อ Liveสด ซื้อพระ เราจะได้เห็นว่า โห. ดูเร็วจัง ตั้งใจดูรึปล่าวนี่..อยากบอกว่า ผู้ชำนาญ กับ ผู้ไม่ชำนาญต่างกัน ยกตัวอย่าง หมา Golden ที่เป็น celebrity ละกัน จุ๊มเหม่ง กับใจดี พ่อลูกกัน ..คนทั่วไปดูนาน อาจจะแยกไม่ออก.แต่คนใกล้ชิดที่คลุกคลีด้วย เห็นแวปเดียวก็รู้แล้ว ประมาณนั้นละ เซียน เขาอยากดูแท้ทั้งหมดละ เพราะถ้าเขาซื้อได้ เขาก็มีของขายทำกำไร ทำไมเขาจะไม่ตั้งใจดูล่ะ.

1.หวังพึ่งพาพุทธคุณ แคล้วคลาดปลอดภัย เจริญรุ่งเรือง
2. สร้างมูลค่าเพิ่มได้มาก ถ้าเก็บถูกวิธี ที่วงการนิยมเล่นหา และเลือกถูกเกจิอาจารย์
3. สภาพคล่องดีมาก เปลี่ยนเป็นมูลค่าเงินสดได้ง่าย ถ้าเทียบกับสินทรัพย์ชนิดอื่น เช่นที่ดิน อสังหาอื่นๆ
4. ได้ศึกษาพุทธศิลป์ อาจย้อนไปถึงยุคสมัยในประวัติศาสตร์กันเลย
5. เป็นหน้าตาแก่ผู้พบเห็น (ที่ชอบพระ) ถ้าเรามีของแท้ ของหายาก ของสวย.
(แถม) ทยอยลงทุนได้ ตามกำลังทรัพย์ของเราในแต่ละช่วงเวลา

คุณเชื่อจริงๆหรือ ว่าของหลักพันหลักหมื่น เริ่มต้น 9 บาท แล้วไม่มีคนดันราคา. อาจจะมีอยู่จริงก็ได้แต่คงน้อยเต็มทน.
__ดูอย่างไร..
มีอยู่ 2แบบ คือ
1.มีตัวตนจริง พรรคพวกกัน อาศัยไหว้วาน โดยการส่ง link ให้ เคาะบวกราคาเท่านั้นเท่านี้
2. เฟสอวตาลเลย บางคนมีเป็น 10 บัญชี เพื่อเอามาดันราคาโดนเฉพาะ..พวกนี้ดูง่าย โปรไฟล์ไม่ใช่บุคคล ชื่อก็ไม่ใช่บุคคล ในเฟสไม่มีการเคลื่อนไหว หรือมีการปฏิสัมพันธ์กับคน..มีแต่แชร์อะไรไปเรื่อยเปื่อย.
เชื่อไหม บางโพส หน้าม้าล้วนๆ เขาแค่ต้องการคน "หลงกลเข้าตีน" แค่คนเดียว..ถ้าจบตามเวลา หาคนหลงเข้าทางไม่เจอ ก็อ้างว่า เคาะชนะแล้วหายบ้าง ไม่พร้อมบ้าง เปลี่ยนเป็นชิ้นอื่นบ้าง..ย้อนหลังไป 10 กว่าปีก่อน มีการเหนียมอาย โดยเปลี่ยนแปลงสภาพพระ เข่นเอาห่วง เข้า_ออก ถ่ายรูปในที่แสงต่างกัน เอาไปเลี่ยมพลาสติกเพิ่ม จนถึงขั้นทำผิวใหม่ก็มี เพื่อไม่ให้คนจำได้ แต่สมัยนี้ไม่มีเรื่องแบบนั้น ภายใน 1_2 วัน ก็จะนำมาลงใหม่ อาจจะเป็นคนเดิม หรือหนึ่งในทีมงานเขาก็ได้..สมัยก่อนเคาะราคาแบบโดดเลย ไม่เนียน สมัยนี้เคาะทีละเล็กละน้อย แต่ใช้หน้าม้าหลายเฟส.เพื่อให้เป็นธรรมชาติ.
ถามว่า แล้วทำไมคนชอบประมูล ตอบว่า ก็อยากได้ของถูกไง..อาศัยความโลภของคน
ถ้าท่านกลัวจะหลงกล ก็ตั้งราคาในใจไว้ เท่านี้สู้ เท่านั้นยอม จะมีหน้าม้าสักกี่คนก็ไม่ต้องสนใจ.

ในที่นี้จะกล่าวถึงในส่วนของการซื้อขายหรือประมูลพระเครื่องเท่านั้น.
1. ตั้งชื่อเพจ เป็นชื่อคนดัง เพื่อสร้างความน่าเชื่อถือ
2. จ้างคนบูสยอด like และผู้ติดตาม (ทำได้)ใครดูแค่ยอด follow ยอด like เสร็จมัน
3. ขอรับการสนับสนุน (เสียเงิน)
4 copy รูปพระหลักหลายหมื่น หรือหลักแสน ของผู้อื่นมาให้คนประมูลหลักพัน หลักหมื่น. เอาไว้ล่อคนโลภ ซึ่งได้ผลมาตลอด.
5. บัญชีที่โจรใช้มากที่สุด คือ ธ. Uob ควรระวัง
6.ใช่วิธีเดียวในการ recheck ว่ามีของไหม ก่อนโอนคือ ถ่ายรูปคู่สินค้า ให้เขีียนอะไรก็ได้ วันที เวลา เป็นต้น
7 .เช็ค Google เช่นเดิม มีคนประจาน หรืือโดนโกงมารึยัง.
8. จะมีหน้าม้า มาชื่นชม อยู่เสมอๆ จนบางครั้งเลี่ยนเลย recheck กลับไป บัญชีเหล่านั้น ที่ปฏิสัมพันธ์กับคนมีการใช้ชีวิตไหม.ถ้าไม่มีก็คือ อวตาล ที่เอาไว้ทำงาน.
9. อายุการใช้งานเพจก็ดูไม่ได้ บางเพจซื้อมา บางเพจ Hack มา .
#ไม่โลภไม่โดน#

วิธีแสกนเฟสมิจฉาชีพเบื้องต้น
1. เข้าหน้า Time line ของเขา ดูการปฏิสัมพันธ์กับผู้คน ถ้าไม่มีเลย หรือล๊อกโปรไฟล์ ควรตั้งข้อระวัง
2. เครื่องหมายแว่นขยายค้นหา พิมพ์ชื่อเขาลงไป โพสที่เขาโพสในที่ต่างๆจะขึ้นมาแสดง
3. รูป ชื่อ โปรไฟล์ เป็นแนวตัดพ้อแนวเพ้อๆ วัยรุ่นชอบใช้ชื่อแนวนี้
4. เมื่อได้เลขบัญชีและชื่อ ค้นหาในGoogle. สักนิด ว่ามีคนประจานไหม?
5. ให้วางสิิ่งของที่เราจะซื้อคู่กระดาษ เขียนชื่อเรา วันที่ เวลา หรืออะไรก็ได้ เพื่อยืนยันว่ามีของจริง.
6. การถ่ายรูปคู่บัตรแทบไม่มีประโยชน์ โจรมันไม่กลัวหรอก เพราะความเป็นจริง คดีแบบนี้มีกี่หมื่นกี่แสนคดี ตร. เอากำลังที่ไหนมาทำ.และบัญชีที่เราโอนไปมันผูกพันธ์อยู่แล้ว
แต่ส่วนมากตามเจอก็เป็นบัญชีม้า ที่ถูกจ้างมาเปิดบัญชี
7.เมืื่อเราส่งที่อยู่ให้แล้ว ให้เขียนชื่อลงบนกล่อง และถ่ายคู่สินค้าก่อนทำการแพ็ค
8.ขอกำหนดเวลาส่งที่แน่นอน วันใด เวลาไหน พร้อมเลขจัดส่ง tracking
9. เก็บปลายทางก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก ขนส่งเอกชน ยังไม่ขานรับนโยบายของ สคบ. ยังคงต้องจ่ายเงินก่อนรับ แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าเขาส่งอะไรมา ก้อนหิน หรืออะไร.
10. การขอเครดิตไม่ช่วยอะไร ถ้าเขามีทีมงานมาให้เครดิตสัก 10 คน คุณจะรู้ไหม?

#ep 2 จะเขียนเรื่อง เพจโกง ต่อ ในส่วนนี้เป็นเรื่องของบุคคล.

แจ้งได้ ต้องเข้าองค์ประกอบ 2อย่าง คือ
1 ขายในราคาพระแท้
2.มีการรับประกันแท้ และจงใจให้ผู้ซื้อเข้าใจว่าเป็นของแท้
..ในข้อหาฉ้อโกง..
**ถ้าของหลักพัน หลักหมื่น แสน ล้าน ขายราคาหลักร้อย หลักพัน ดุลพินิจของศาลจะมองว่า ผู้ซื้อเป็นผู้รับความเสี่ยงนั้นไว้เอง และส่วนใหญ่ยกฟ้อง.
**ถ้าคนขายเก๊ทั้งหมดติดคุก สนามพระที่มีมากกว่า 6-70 ปี คงมีคนติดคุกไม่น้อย.
**ถามว่า ตร.รับแจ้งความได้ไหม.ตอบว่าได้ แต่ถ้าไม่เข้าองค์ประกอบ 2ข้อข้างต้น คนแจ้งจะโดนฟ้องกลับ ในข้อหาแจ้งความเท็จ ตร.ผู้รับแจ้ง ก็อาจโดน ม.157 ด้วย

การเก็บพระเครื่อง สิ่งที่ท่านควรทราบ คือถ้าท่านเล่นพระแบบเล่านิทาน ถึงเวลาเดือดร้อนใช้เงิน ก็ขายไม่ได้ แต่ถ้าท่านเล่นหาตามเซียนที่เขาซื้อขายกัน ก็เปลี่ยนเป็นเงินได้ ไม่ได้บอกว่า อย่างใด ใช่หรือไม่ใช่ เพราะเถียงกันไปก็ไม่จบ เอาเป็นว่า ถ้าเซียนเขาเอาไปขายต่อทำกำไรได้ เขามีตัวเลขราคาให้ท่านแน่นอน แต่ถ้าเก็บด้วยความศรัทธา จะเป็นแบบใดก็ได้เลยตามใจปรารถนา

สมเด็จหลังก้างปลา เรื่องเล่า ท่านว่าคือก้างปลาที่เหลือ เอาเพื่อเป็นเครื่องเตือนสติ ลองคิดตาม พระเครื่องเป็นรูปเคารพของพระพุทธเจ้า ซึ่งนับว่าสูงสุด เอาก้างปลาซึ่งเป็นขยะ ไปรวม ท่านคิดว่า สมณศักดิ์ชั้นสมเด็จไม่ฉุกคิดเรื่องแบบนี้หรือ และก็เป็นที่ประจักษ์ ตลาดริมน้ำท่านพระจันทร์ 50 ปีก่อน มีแบบนี้เยอะแยะ

สมเด็จวัดระฆัง สมเด็จวังหน้าฝังเพชรพลอย เอาแบบที่เป็นวิทยาศาสตร์แล้วคิดตามดูนะ สมเด็จโตมรณะภาพ ปี 2415 นั่นคือ 152 ปีมาแล้ว แต่สมเด็จที่ฝังเพชรพลอย พิสูจน์แล้วว่าเป็นเพชรพลอยเก๊ ซึ่งเพชรพลอยเก๊เริ่มมีการทำขึ้นมาเพียง 6-70 ปีเท่านั้น แล้วจะไปทัน 152 ปี ที่ท่านสมเด็จมรณะภาพได้อย่างไร.

ในวงการเซียนพระทราบกันดีว่า จะไม่มี “พระเบญจภาคี” ได้เลย หากปราศจากบุคคลที่ชื่อ “ตรียัมปวาย” อันเป็นนามปากกาของปรมาจารย์ด้านพระเครื่องผู้มีชื่อเสียงโด่งดังระหว่างช่วงทศวรรษ 2490-2520 และเป็นแบบแผน และหลักยึดของเซียนพระต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน

เนื่องจากเขาผู้นี้เอง เป็นผู้รวบรวมพระพิมพ์รุ่นเด่นๆ 5 สกุลมาบัญญัตินามเฉพาะขึ้นว่า “พระเบญจภาคี”

นามจริงของตรียัมปวายคือ พันเอกพิเศษผจญ กิตติประวัติ



ท่านเป็นคนเขียนบทความในหนังสือชุด “ปริอรรถาธิบายแห่งพระเครื่อง” โดยใช้นามปากกาว่า ตรียัมปวาย อันมาจากพิธีโล้ชิงช้า ที่สิ้นสุดไปในปี พศ 2478

พุทธคุณพระเครื่อง

ความนิยมของพระเครื่องเริ่มต้นขึ้นช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 (พศ.2485) อันเป็นยุคที่ทั่วทุกหัวระแหงผู้คนอดอยากยากแค้น และหวาดระแวง เรื่องความปลอดภัยในชีวิต ผู้คนจึงต่างเสาะแสวงหาของดีมาคุ้มครองป้องกัน และเมื่อมีความนิยม มีราคาซื้อขาย อาชีพใหม่ก็เกิดขึ้น การลักลอบขุดกรุขโมยพระเครื่องมาขายผู้ดีบางกอกเพื่อประทังชีพ ความกลัวของผู้คน รวมถึงชายชาติทหารที่ต้องถูกเกณฑ์ไปออกรบ ก็จำเป็นต้องหาเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ



ความหมายแห่งเบญจภาคี

ตอนแรกตรียัมปวายเคยกำหนดว่าบรรดาพระเครื่องที่โดดเด่นในสยามนั้น ที่สุดของที่สุดมีแค่ 3 พิมพ์ทรง ได้แก่ พระสมเด็จวัดระฆัง พระนางพญาพิษณุโลก และพระรอดลำพูน รวมเรียกว่า “ไตรภาค” หรือ “ไตรภาคี”

แต่แล้วจากนั้นไม่นานก็เพิ่มมาอีก 2 สกุลคือ พระซุ้มกอกำแพงเพชร กับพระผงสุพรรณ บัญญัตินามใหม่ว่า “เบญจภาคี” ราวต้นทศวรรษ 2490

สำหรับการเลือกพระพิมพ์ 5 สกุลนี้มาเป็น “เพชรในเรือนมงกุฎ” นั้น ตรียัมปวายให้เหตุผลว่า เพราะมีความโดดเด่นด้านพุทธคุณ ด้านพุทธศิลป์ มีประวัติการสร้างหรือจารึกที่สืบค้นได้

เนื่องจากในยุคนั้น ยังไม่เคยมีหลักยึดในการเล่นหาสะสมซื้อขขายอย่างหนึ่งอย่างใดเลย หลักการนี้ จึงเป็นหลักการแรก ในแง่ความนิยม ซึ่งยึดถือ และสืบต่อกันมาจนถึงปัจจุบัน

#จุดกำเนิดการซื้อขายพระเครื่อง#
"บาร์มหาผัน"



ในวงการพระเครื่องสมัยก่อน จะรู้ดีว่า
นี่คือตลาดพระเครื่องยุคต้นของชาวกรุง

บาร์มหาผัน เป็นชื่อเรียกกันเล่นๆ ของร้านกาแฟใต้ถุนศาลอาญาสนามหลวง ที่มี นายผัน เป็นเจ้าของ ในยุค 249กว่า นั้น บรรดานักส่องพระจะมานั่งจิบกาแฟ พูดคุยแลกเปลี่ยน เช่าหา พระเครื่องกันที่ร้านนี้ ว่ากันว่า
การตั้งราคาเช่าพระ เป็นเงินๆ ทองๆ ก็เริ่มกันช่วงนี้ เป็นที่รวมของ คหบดี ข้าราชการ บุคคลทั่วไปที่มีกำลังเช่าหา
จากใต้ถุนศาลอาญา สนามหลวง บาร์มหาผันก็ย้ายไปที่ข้างวัดบุรณศิริฯ ตรงโรงแรมรัตนโกสินทร์ จากนั้นนั้นตลาดพระเครื่องก็ย้ายไป ข้างวัดมหาธาตุ ซึ่งเป็นยุคที่ได้รับความนิยมขยายตัวมากในวงกว้าง และมีไปอยู่ที่แถววัดราชนัดดา อยู่ช่วงนึง
จนมาเปิดแบบเป็นกิจลักษณะที่ท่าพระจันทร์ ซึ่งเป็นที่รวมของเซียนน้อยใหญ่จำนวนมาก ที่เริ่มต้นจากที่นี่ ต่อมาเริ่มแออัด คุณพยัพ กับคุณต้อย จึงนำพระเครื่องขึ้นห้างครั้งแรก ที่ห้างพันทิพย์ประตูน้ำ คุณต้อย มาที่เดอะมอลล์ งาม และกลายมาเป็นพันทิพย์งามวงศ์วานจนถึงปัจจุบัน

เพจนี้ สร้างขึ้นเพื่อ ให้ท่านรู้เท่าทัน เหลี่ยมมุม ชั้นเชิง ในวงการพระ เป็นเรื่องเล่าจากประสบการณ์ตรงของผู้เขียน และสิ่งสำคัญ จะไม่มีการตรวจสอบความเก๊หรือแท้ แต่ประการใดทั้งสิ้น #