พุทธวจน ธรรมวินัยจากพระโอษฐ์
พระธรรมคำสอนของพระตถาคต
  • กลุ่มสาธารณะ
  • 3 โพสต์
  • 4 รูปภาพ
  • 0 วิดีโอ
  • 0 รีวิว
  • การศึกษา
อัปเดตล่าสุด
  • 0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 5 มุมมอง 0 รีวิว
  • ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

    ๑ เนื้อแท้ที่ไม่อันตรธาน

    -บาลี ทุก. อํ. ๒๐/๙๒/๒๙๒.

    ภิกษุทั้งหลาย !
    พวกภิกษุบริษัทในกรณีนี้, สุตตันตะเหล่าใด
    ที่กวีแต่งขึ้นใหม่ เป็นคำร้อยกรองประเภทกาพย์กลอน
    มีอักษรสละสลวย มีพยัญชนะอันวิจิตร
    เป็นเรื่องนอกแนว เป็นคำกล่าวของสาวก,

    เมื่อมีผู้นำสุตตันตะเหล่านั้นมากล่าวอยู่;
    เธอจักไม่ฟังด้วยดี ไม่เงี่ยหูฟัง ไม่ตั้งจิตเพื่อจะรู้ทั่วถึง
    และจักไม่สำคัญว่าเป็นสิ่งที่ตนควรศึกษาเล่าเรียน.

    ส่วนสุตตันตะเหล่าใดที่เป็นคำของตถาคต
    เป็นข้อความลึก มีความหมายซึ้ง
    เป็นชั้นโลกุตตระว่าเฉพาะเรื่องสุญญตา,

    เมื่อมีผู้นำสุตตันตะเหล่านั้นมากล่าวอยู่;
    เธอย่อมฟังด้วยดี ย่อมเงี่ยหูฟัง ย่อมตั้งจิต
    เพื่อจะรู้ทั่วถึง และย่อมสำคัญว่าเป็นสิ่งที่
    ตนควรศึกษาเล่าเรียน.

    จึงพากันเล่าเรียน ไต่ถาม ทวนถามแก่กัน
    และกันอยู่ว่า “ข้อนี้เป็นอย่างไร ?
    มีความหมายกี่นัย ?” ดังนี้.

    ด้วยการทำดังนี้ เธอย่อมเปิดธรรมที่ถูกปิดไว้ได้,
    ธรรมที่ยังไม่ปรากฏ เธอก็จะทำให้ปรากฏได้,
    ความสงสัยในธรรมหลายประการที่น่าสงสัย
    เธอก็บรรเทาลงได้.

    ภิกษุทั้งหลาย !
    ภิกษุบริษัทเหล่านี้ เราเรียกว่า บริษัทที่มีการลุล่วงไปได้ ด้วยการสอบถามแก่กันและกันเอาเอง,
    หาใช่ด้วยการชี้แจง
    โดยกระจ่างของบุคคลภายนอกเหล่าอื่นไม่
    (ปฏิปุจฺฉาวินีตา ปริสา โน อุกฺกาจิตวินีตา);
    จัดเป็นบริษัทที่เลิศ แล.

    พุทธวจนหมวดธรรม เล่ม๑
    ตามรอยธรรม หน้า๑-๒
    ข้อ๑

    https://youtu.be/wgeyxIkzXFg
    ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ๑ เนื้อแท้ที่ไม่อันตรธาน -บาลี ทุก. อํ. ๒๐/๙๒/๒๙๒. ภิกษุทั้งหลาย ! พวกภิกษุบริษัทในกรณีนี้, สุตตันตะเหล่าใด ที่กวีแต่งขึ้นใหม่ เป็นคำร้อยกรองประเภทกาพย์กลอน มีอักษรสละสลวย มีพยัญชนะอันวิจิตร เป็นเรื่องนอกแนว เป็นคำกล่าวของสาวก, เมื่อมีผู้นำสุตตันตะเหล่านั้นมากล่าวอยู่; เธอจักไม่ฟังด้วยดี ไม่เงี่ยหูฟัง ไม่ตั้งจิตเพื่อจะรู้ทั่วถึง และจักไม่สำคัญว่าเป็นสิ่งที่ตนควรศึกษาเล่าเรียน. ส่วนสุตตันตะเหล่าใดที่เป็นคำของตถาคต เป็นข้อความลึก มีความหมายซึ้ง เป็นชั้นโลกุตตระว่าเฉพาะเรื่องสุญญตา, เมื่อมีผู้นำสุตตันตะเหล่านั้นมากล่าวอยู่; เธอย่อมฟังด้วยดี ย่อมเงี่ยหูฟัง ย่อมตั้งจิต เพื่อจะรู้ทั่วถึง และย่อมสำคัญว่าเป็นสิ่งที่ ตนควรศึกษาเล่าเรียน. จึงพากันเล่าเรียน ไต่ถาม ทวนถามแก่กัน และกันอยู่ว่า “ข้อนี้เป็นอย่างไร ? มีความหมายกี่นัย ?” ดังนี้. ด้วยการทำดังนี้ เธอย่อมเปิดธรรมที่ถูกปิดไว้ได้, ธรรมที่ยังไม่ปรากฏ เธอก็จะทำให้ปรากฏได้, ความสงสัยในธรรมหลายประการที่น่าสงสัย เธอก็บรรเทาลงได้. ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุบริษัทเหล่านี้ เราเรียกว่า บริษัทที่มีการลุล่วงไปได้ ด้วยการสอบถามแก่กันและกันเอาเอง, หาใช่ด้วยการชี้แจง โดยกระจ่างของบุคคลภายนอกเหล่าอื่นไม่ (ปฏิปุจฺฉาวินีตา ปริสา โน อุกฺกาจิตวินีตา); จัดเป็นบริษัทที่เลิศ แล. พุทธวจนหมวดธรรม เล่ม๑ ตามรอยธรรม หน้า๑-๒ ข้อ๑ https://youtu.be/wgeyxIkzXFg
    0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 5 มุมมอง 0 รีวิว
  • 0 ความคิดเห็น 0 การแบ่งปัน 6 มุมมอง 0 รีวิว
เรื่องราวเพิ่มเติม