#วันนี้มีแต่ข้อมูลหนักๆมาทั้งวัน
ตาลุงผู้คลั่งรักก็เพ้อเจ้อโพสถึงพี่คิงส์โพสเลอะเทอะทั้งวันเหมือนกัน
จริงๆไม่อยากอะไรกับตัวเบี้ย เพราะจะเน้นเล่นหัวๆ
แต่ลุงก็ว็อนท์เหลือเกิน
เอาๆ เดี๋ยวจะนอนไม่หลับถ้าพี่คิงส์ไม่โพสถึง
อ้อ เล่านิดนึง ลุงแกเป็นใคร เผื่อแฟนเพจไม่ได้อ่านโพสก่อนหน้า
ลุงคนนี้ คือลุงผู้คลั่งรัก เปย์ให้น้องกามิจ สก็อยกิมจิ๊ไปเยอะ
อย่างน้อยๆที่รู้ กระเป๋าแบรนด์เนมส์สองใบละกัน
ยอมลาออกจากงาน พอรู้ว่าแน๊กเลิกกับอิเหม็นยิ่งหนัก
ฝันเวิ้งว่า ถ้าไม่มีชาลี ก็ต้องถึงรอบของแกแล้วแหละ
หลังจากเอาภาพอิเหม็นติดห้องน้ำ สำเร็จโทษตัวเองมานานหลายเดือน
ฝันอาจจะได้เป็นจริง ลุงแกเลย เอาเพจที่คิดว่า
จะเอาความรู้เรื่องการประดิษฐ์นั่นนี่ มาให้แฟนเพจติดตาม
ก็ไม่ทำเพจใหม่นะ เอาเพจนี้แหละ เอามาชะเลียอิเหวิงทุกวี่วัน
และด้วยความลุงแกอิจ น้องแน๊กมานาน ก็เป็นมารหัวใจแกเนาะ
ได้โอกาสก็เล่นงานแน็ก ให้ร้ายแน๊ก เสริมทัพกับพวกอิโจมัณฑนี
มันไปเข้าตาอิโจมาก เพราะพี่คิงส์เล่นจนโจท้อ บ่นว่าโดนทั้งวันทุกวัน
และรำพันว่าชีวิตตัวเองนั้น เหมือนกามิจเป๊ะ ฮ่าๆๆๆๆ
เลยทักหาตาลุงผู้คลั่งรัก เห็นว่าโพสไปก็ไม่ค่อยมีคนเห็น
ตาลุงเลยได้เคล็ดวิชาขั้นสุดยอดคือการซื้อADครับ
อูย แกโพสดีใจใหญ่ เหมือนได้อาวุดเทพ มาตอบโต้พี่คิงส์
แกหิวแสงหนักมาก ท้าทายพี่คิงส์ไปโหนกระแส พี่ก็งงว่า
เค้าจะเอาลุงไปออกทำไมก่อน ลุงสำคัญยังไง
แค่ทำเพจเล่นงานแน๊ก และชะเลียอิเหม็น มันสำคัญต่อประเทศชาติยังไง
คือลุงแกคิดว่าแกคือสื่อหลักของประเทศไปแล้ว
ลุงลืมไปว่า ไอ่ที่คนกดไลค์ให้แกเยอะๆ คือซื้อAd
แล้วเดี๋ยวนี้ ซื้อบ่อยด้วย 55555
พอพี่คิงส์ไม่ได้สนใจ โน่น ไปดักที่ตต. ตอนนั้นแกปิดแมสด้วย ก็งงว่าโคมันก็ผ่านไปหลายปีแล้ว แกปิดทำไมหว่า อ้อสรุปแกไม่มีฟัน
5555555555555555555555
แกเลยฝากคนนั้นคนนี้ให้แชทมาวุ้ย
ว่ารอพี่คิงส์ไปตีแบต เอ้ย ดีเบด พี่คิงส์ก็ตอบไปว่า
"ให้ลุงแกรอไปนะ กรรรูจานอน"
และหลังจากนั้น ลุงแกก็ส่องเพจพี่คิงส์ทั้งวันทั้งคืน
ดุจเป็นแฟนพันธิ์แท้ แล้วพี่คิงส์ก็อำแกเล่นๆ
ว่าแกคือคนในข่าวไง ที่ได้เงินหมื่นมาแล้วมาวตกน้ำ
แกนะ 555 ไปทำเฟสใหม่ ใส่หน้าคนที่เชียร์น้องแน๊กเว้ย
ในโปรไฟล์ แล้วทำภาพชี้แจงใหญ่เลยว่า ไม่ใช้ตัวเอง
แหม่ ใส่ทาร์มไลน์นะ ว่าเวลานั้นเวลานี้ ยังไลฟ์ตต.
ในภาพไม่ใช่ตัวเอง พี่คิงส์ลำใยก็เลยแบนไป
แกก็โป๊ะนะ บ่นใหญ่เลย ว่าคนจะอธิบายก็มาแบน
ร่ายอีกยาว บลาๆๆๆๆ
พี่คิงส์เห็นแล้วซึ่งความพยายามของชายชราหนึ่งคน
ที่อยากมีคนคุยด้วยแหละ ดูออก จริงๆพี่คิงส์เคยใส่แกยับนะ
โพสนั้น ตั้งใจให้แกเกิดสำนึก กลับไปใส่ใจกับครอบครัว
มิได้นำพาไม่ แรงกระตุ้นจากอะไรู้มั๊ย
ก็อิโจ กับไอ่เปร็ดอะดิ ไปชี้เป้าทุกเพจ ทุกช่อง
ที่เล่นงานน้องแน๊ก ให้อิเหม็นส่งติ๊กเกอร์ของขวัญ
ดอกไม้ให้ใน แชทตต. หูยยยตาลุง อวดเลย
ยังไม่พอ พออิโจทักไป ก็โพสอีก ปล่อยไก่เลย
อิโจมณทนี ผู้ซึ่งตีแบ๊วว่าไม่เคยคิดไม่ดีกับน้องแน๊กเลย
กลับทักมาหาตาลุงซึ่งเล่นแน๊กหนักมาก
แถมตาลุงเปิดแชตให้ดูด้วย ประมาณว่าเรียกโจมณฑทนีผู้จบแค่ม.ต้นว่า
อาจารย์ นี่แหละคือเรื่องราวส่วนหนึ่งของลุงผู้คลั่งรัก
เพื่อนบ้านระอา เวลามาวขึ้นมาก็ชอบเอะอะโวยวาย
เลยต้องมาเฝ้าอยู่ในโลกโซเชียล ได้พาดพิงพี่คิงส์บ้าง
ก็มีคนทุยๆมากดเห็นด้วย สนุกนานในโลกกะลาของแกไป
คือพี่คิงส์ก็สงสารแฟนเพจนะบางที ว่าเอาภาพเอาเพจกากๆที่ไหน
เอาจริงๆนะ จำนวนไม่น้อยนะที่บอกว่า ใครครับ ใครค่ะพี่คิงส์
ไม่เห็นรู้จักเลย นี่แหละ จึงเป็นที่มาต้องอธิบายรายละเอียดยาวขนาดนี้
แต่ขอพี่คิงส์สงเคราะห์แกหน่อยนะทุกคน อย่าว่าพี่คิงส์เลย
ใจก็อยากให้แกตาหลับแบบไม่ติดค้าง แต่ก็ก็ไม่อยากไปโดยธรรมชาติ
ลูกหลานไม่นับถือ เพราะลุงแกทำตัวแบบนี้แหละ ฝันอยากเป็นชายผู้โชคดีคนต่อไป ของอิเหม็น 55555555555555555555
เอ้าๆ มาถึงประเด็นของภาพ คือ แกโพสภาพแกไง ว่าแกน่ะกล้าเปิดหน้า โชว์หล่อเลย แล้วบอกว่าตัวเองเหมือนอาโนล แต่พี่คิงส์มองยังไง
ก็ดูแล้ว"อาหนาด" แล้วพี่คิงส์ก็เลยท้าแก ว่าแน่จริงลุงยิ้มแล้วถ่ายรุปมา
ถ้ากล้า พี่คิงส์จะโพสขอขมาแก เออพี่คิงส์เอาจริงนะ
ปรากฏว่า แกไปโพสุว้ยว่า ถ้าเชื่อก็กลัวดิ 5555
ลุงเหมือนวัยรุ่นเหงือกแดงเลย ได้ฮาทุกวัน
แล้วตอนนี้นะ เพจแกอะ มีคนติดตามเยอะขึ้นะ
ใครรู้ป่ะ ก็แฟนเพจพี่คิงส์อะแหละ ชอบแอบไปส่องแก
แล้วก็ขำคนเดียว แล้วอย่าเผลอไปคอมเม้นให้แกเสียใจนะ
แกแบน 55555555555
นี่แหละ สรุป แกไม่ยอมยิ้มให้เห็นฟัน แกอ่อน แกไม่กล้า
อ้างนั่นอ้างนี่สารพัด พี่คิงส์เลยทำภาพนี้มาให้ทาย
ว่า แฟนเพจคิดว่า ถ้าลุงแกยิ้ม น่าจะเป็นเลขไหน
ลองทายกันมาสนุกๆเบาๆตอนเย็นๆครับ
ลุงผู้คลั่งรักเห็นโพสแล้วจะได้ไม่มีอะไรติดค้าง
คืนนี้เผื่อแกไปจะได้ไปตาหลับครับ สงเคราะห์แกหน่อย
#คิงส์โพธิ์แดง-สำรอง
#คิงส์โพธิ์แดงสำรอง

🤠#สงครามเกาหลีมีผลกระทบต่อสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่นอย่างไร ตอน02.🤠

😎เมื่อสงครามจบลงแล้ว😎

นับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง หนทางเดินของอเมริกาดำเนินไปอย่างราบรื่น พวกเขาเข้าควบคุมยุโรปด้วยวิธีการต่างๆ และกลายเป็นประเทศที่มีอำนาจมากที่สุดในโลก

ก่อนที่สงครามเกาหลีจะปะทุขึ้น พวกเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจและคิดว่าตนเองจะชนะ แต่เมื่อหลังจากจีนส่งทหารไป สหรัฐฯ ยังคงเพิกเฉย

แต่สุดท้ายจีนก็เป็นผู้ชนะ

ดังนั้นจนกระทั่งมีการลงนามข้อตกลง ตัวแทนชาวอเมริกันจึงดูเหมือนยังคงฝันอยู่

เนื่องจากสหรัฐฯ มีจิตใจที่หนักอึ้ง พวกเขาจึงไม่พูดอะไรสักคำในระหว่างกระบวนการลงนามข้อตกลงสงบศึกทั้งหมด และสถานที่จัดงานก็เงียบสนิท

หลังจากที่ทั้งสองฝ่ายลงนามในข้อตกลง จากนั้นก็นำข้อตกลงไปให้กับ เผิงเต๋อะไหว(彭德怀) และนายพลมาร์ค ดับเบิลยู. คลาร์ก(Mark W. Clark马克·克拉克) ชาวอเมริกันเพื่อลงนาม

หลังจากที่จอมพลเผิงเต๋อะไหวลงนาม เขาก็กล่าวอย่างภาคภูมิใจในรายงานฉบับต่อมาว่า:

“เป็นเวลาหลายร้อยปีที่ผู้รุกรานชาวตะวันตกสามารถยึดครองประเทศได้โดยการวางปืนใหญ่เพียงไม่กี่กระบอกบนชายฝั่งทางตะวันออกนั้นได้หายไปตลอดกาล”

มาร์ค ดับเบิลยู. คลาร์ก(Mark W. Clark马克·克拉克) คร่ำครวญว่า: เขาเป็นผู้บัญชาการคนแรกในประวัติศาสตร์ของกองทัพสหรัฐฯ ที่ลงนามข้อตกลงสงบศึกโดยไม่ได้รับชัยชนะ

สงครามสิ้นสุดลงแล้ว แต่ผลกระทบยังขยายวงกว้าง สงครามเกาหลีประทับเงาทางจิตวิทยาที่ร้ายแรงอย่างยิ่งทิ้งไว้ต่อสหรัฐอเมริกา ซึ่งถึงกับเรียกสงครามเกาหลีว่าเป็นหลุมดำในประวัติศาสตร์อเมริกา

หนังสือพิมพ์อเมริกันระบุว่า:

“(จีน) ใช้อาวุธจำนวนน้อยจนน่าสมเพชและระบบการจัดหาแบบดั้งเดิมที่น่าหัวเราะ แค่สามารถยับยั้งสหรัฐอเมริกามหาอำนาจอันดับหนึ่งของโลกซึ่งมีเทคโนโลยีสมัยใหม่ อุตสาหกรรมขั้นสูง และอาวุธล้ำสมัยจำนวนมากลงได้”

ความรู้สึกว่าพ่ายแพ้นี้ก่อให้เกิดผลโดยตรงสองประการ ประการแรก ความรู้สึกต่อต้านจีนในสหรัฐอเมริกามีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ พวกเขานำเอาสาเหตุของความพ่ายแพ้ของสงครามเกาหลี ทั้งหมดนี้โยนให้กับจีน

ในความเป็นจริงแล้วในสถานการณ์สู้รบจริงพวกเขามีความเกรงกลัวต่อจีน

เป็นเวลาหลายปีต่อจากนั้น ทั้งสหรัฐอเมริกาและจีนไม่เคยมีความขัดแย้งในสนามรบโดยตรง นี่เป็นเพราะสงครามเกาหลีทำให้สหรัฐฯตระหนักว่า แม้จีนจะอ่อนแอ แต่ก็ไม่ใช่ประเทศที่สามารถรังแกได้

ประธานเหมาเคยกล่าวไว้ว่า: ในสงครามเกาหลีครั้งหนึ่งสร้างสันติภาพมาห้าสิบปี!

นี่ไม่ใช่คำพูดที่ว่างเปล่าไร้สาระ แต่เป็นชัยชนะที่คนรุ่นก่อนได้แลกมาด้วยเลือดเนื้อ

😎อิทธิพลผลกระทบที่กว้างขวาง😎

นอกจากตัวเอกที่เป็นอเมริกาแล้ว ปฏิกิริยาจากประเทศอื่นๆ ก็น่าสนใจเช่นกัน ในจำนวนประเทศทั้งหมดนี้ที่มีคุณค่ากล่าวขวัญถึง คือ ญี่ปุ่น

ญี่ปุ่นมีความเกลียดชังอย่างรุนแรงต่อจีนมาโดยตลอด เมื่อเกิดสงครามระหว่างสหรัฐอเมริกาและจีน ปฏิกิริยาของญี่ปุ่นคือการได้ดูรายการการแสดงดีๆ นอกจากนี้ ญี่ปุ่นยังได้รับประโยชน์มากมายจากสงครามเกาหลี

หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เศรษฐกิจของญี่ปุ่นอยู่ในสภาพที่ซบเซา สังคมทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยเงาแห่งความพ่ายแพ้สงคราม และประเทศก็ตกอยู่ในสภาวะที่บิดเบี้ยว

ในเวลาขณะนี้ชาวอเมริกันก็มาถึง แม้ว่าสหรัฐอเมริกาจะสามารถควบคุมญี่ปุ่นไว้ได้ และใช้เป็นหุ่นเชิดทิ้งไว้ในเอเชีย แต่ญี่ปุ่นกลับต้องมีความคิดพึ่งพาต้นไม้ใหญ่เช่นสหรัฐอเมริกา

ญี่ปุ่นมีจิตวิทยาที่แปลกประหลาด พวกเขาประสบความสูญเสียอย่างหนักจากระเบิดปรมาณูของสหรัฐฯ แต่สิ่งนี้กลับทำให้พวกเขาอยู่ใต้อำนาจของสหรัฐอเมริกาแทน

ในทางการเมืองและเศรษฐกิจ พวกเขามีความสัมพันธ์ที่แยกไม่ออกกับสหรัฐอเมริกา จักรพรรดิแห่งญี่ปุ่นพยายามทุกวิถีทางที่เป็นไปได้เพื่อทำให้ชาวอเมริกันพอใจ หากสหรัฐฯ ต้องการโจมตีเกาหลีเหนือและจีน ญี่ปุ่นก็จะกระตือรือร้นอย่างมาก

เนื่องจากปัญหาที่คั่งค้างมาทางประวัติศาสตร์ ญี่ปุ่นจึงไม่สามารถประกาศสงครามกับเกาหลีเหนือและจีนต่อสาธารณะได้ แต่เบื้องหลังได้ช่วยเหลือสหรัฐฯมากมาย

ในปี ค.ศ. 1950 ญี่ปุ่นรับหน้าที่บำรุงรักษารถบรรทุกทหารมากกว่า 6,000 คันจากสหรัฐอเมริกา และผลิตอาวุธจำนวนมากให้กับสหรัฐอเมริกา

ในขณะเดียวกัน ในระหว่างการยกพลขึ้นบกที่อินช็อน(Incheon仁川) ดักลาส แมกอาเธอร์(Douglas MacArthur道格拉斯·麦克阿瑟) พบว่า ตัวเองขาดกำลังคน แม้ว่าสหรัฐอเมริกาจะมีกำลังทหารเพียงพอ แต่ระยะทางจากอเมริกาไปยังเอเชียนั้นห่างไหลมาก เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว ญี่ปุ่นจะเดินทางไปเกาหลีเหนือได้สะดวกกว่ามาก

ดังนั้นในระหว่างการยกพลขึ้นบกที่อินช็อน(Incheon仁川) ในบรรดาเรือบรรทุกรถถังจำนวน 47 ลำที่กองทัพสหรัฐฯ ส่งมา จริงๆแล้วมีเรือ 30 ลำที่ขับเคลื่อนโดยคนชาวญี่ปุ่น

นอกจากนี้ โดยพื้นฐานแล้วสหรัฐอเมริกายังใช้ฐานทัพอากาศในญี่ปุ่นเพื่อขนส่งวัสดุและบุคลากรตลอดช่วงสงคราม

ตามสถิติที่ไม่สมบูรณ์นัก ตลอดช่วงสงครามเกาหลี ญี่ปุ่นช่วยสหรัฐฯ ในการขนส่งทหารมากกว่า 3 ล้านคนและเสบียงมากกว่า 700,000 ตัน

ในช่วงสงครามเกาหลี ญี่ปุ่นกลายเป็นฐานทัพทหารและคลังแสงของสหรัฐอเมริกา เมื่อประเทศหนึ่งเป็นผู้ทำสงครามโดยล้างผลาญใช้ทรัพยากรของประเทศอื่น แต่ญี่ปุ่นไม่รู้สึกละอายกับสิ่งนี้ แต่กลับมีความภาคภูมิใจกับสิ่งนี้

นอกจากนี้ เศรษฐกิจของพวกเขายังได้รับการฟื้นฟูโดยการทำกำไรจากสงคราม

ระหว่างปี ค.ศ. 1950 ถึงค.ศ. 1953 ญี่ปุ่นมีรายได้มากกว่า 3 พันล้านดอลลาร์จากการส่งออกอาวุธและยุทโธปกรณ์อื่นๆ ไปยังสหรัฐอเมริกา

เมื่อสงครามสิ้นสุดลงในปี ค.ศ. 1953 การส่งออกของญี่ปุ่นประมาณ 60% ถูกกำหนดไว้สำหรับสนามรบของเกาหลี

นอกจากการส่งออกทางเศรษฐกิจแล้ว ญี่ปุ่นยังส่งคนงานจำนวนมากไปยังสนามรบเกาหลีอย่างเงียบๆ เพื่อช่วยเหลือกองทัพสหรัฐฯ ในการสู้รบ

ผู้เชี่ยวชาญชาวญี่ปุ่นบางคนในช่วงสงครามรุกรานจีนก็ถูกส่งไปยังสหรัฐอเมริกาเพื่อชี้แนะสหรัฐอเมริกาในการทำสงครามเชื้อโรค ขณะเดียวกัน ญี่ปุ่นยังได้ส่งคณะร้องเพลงและเต้นรำจำนวนมากไปยังแนวหน้าเพื่อมอบความบันเทิง และแสดงการปลอบขวัญให้กำลังใจต่อกองทัพสหรัฐฯ

ญี่ปุ่นกล่าวอย่างภาคภูมิใจว่าการเติบโตทางเศรษฐกิจที่เกิดจากสงครามเกาหลีได้ขจัดความเศร้าโศกภายหลังความพ่ายแพ้ของกองทัพญี่ปุ่น

หลังจากการลงนามข้อตกลงสงบศึกในปี ค.ศ. 1953 ในที่สุดสหรัฐฯ ก็ระงับความร่วมมือทางเศรษฐกิจพหุภาคีกับญี่ปุ่น ในเวลานี้ญี่ปุ่นมีความมั่งคั่งเพียงพอแล้ว แต่ก็ยังเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะยอมรับมัน แม้จะเผชิญกับความพ่ายแพ้ของสหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่นก็ยังอินต่อเหตุการณ์มากกว่าชาวอเมริกันอีกด้วย

ดังคำกล่าวที่ว่า เป็นเรื่องง่ายที่จะเพลิดเพลินไปกับร่มเงาโดยมีต้นไม้ใหญ่อยู่ด้านหลัง พวกเขามีชีวิตที่ดีได้เพียงไม่กี่ปีเท่านั้น เนื่องมาจากเหตุการณ์สงครามที่เริ่มต้นขึ้นโดยสหรัฐอเมริกา ขณะนี้สหรัฐฯ ได้ถอนทหารออกไปแล้ว ญี่ปุ่นกังวลเรื่องความอยู่รอดของตนเองมากที่สุด

ดังนั้น ก่อนที่จะลงนามข้อตกลงสงบศึก ญี่ปุ่นจึงเตรียมการหลายประการและกระชับความร่วมมือกับสหรัฐอเมริกาอย่างเข้มข้นเพื่อปูทางไปสู่ความมั่งคั่งหลังสงคราม

ในเวลาเดียวกัน สิ่งนี้กระตุ้นให้ญี่ปุ่นเกิดความกลัวต่อจีนในระดับลึกลงไปถึงที่สุด

เมื่อสงครามต่อต้านญี่ปุ่นสิ้นสุดลง ภายในประเทศญี่ปุ่นได้เกิดมีกระแสความสงสัยในตนเองเกิดขึ้นมามากมาย พวกเขาเชื่อว่ากองทัพจักรวรรดิญี่ปุ่นอยู่ยงคงกระพัน แต่ทำไมจีนถึงกลายเป็นผู้ชนะในเมื่อเทคโนโลยีล้าหลังมากและประเทศก็ยากจนมาก?

แต่ตอนนี้ จีนไม่เพียงแต่เอาชนะญี่ปุ่นได้เท่านั้น แม้แต่สหรัฐอเมริกาซึ่งเป็นอันดับหนึ่งของโลกก็ยังพ่ายแพ้อีกด้วย ญี่ปุ่นยิ่งเพิ่มความสงสัยในตัวเองมากขึ้น

ต้องรู้ว่าในเวลานี้ญี่ปุ่นยังไม่สลัดรอดพ้นเงาของประเทศลัทธิรัฐเผด็จการทหาร แม้กระทั้งว่าเศรษฐกิจจะฟื้นตัว แต่ลัทธิรัฐเผด็จการทหารก็ยังแสดงสัญญาณของการฟื้นตัวอย่างค่อยเป็นค่อยไป

ดังนั้นในด้านสุดขั้วของจิตวิทยาของพวกเขาจึงทำให้พวกเขาไม่สามารถยอมรับความพ่ายแพ้ของสหรัฐอเมริกาได้เลย ในหนังสือพิมพ์ ญี่ปุ่นหลีกเลี่ยงการพูดถึงชัยชนะของจีน แต่กลับพยายามอย่างเต็มที่เพื่อค้นหาสาเหตุของความล้มเหลวของสหรัฐฯ

แน่นอนว่ามีการเปลี่ยนแปลงเชิงบวกอยู่บ้าง ตัวอย่างเช่น นับตั้งแต่การลงนามข้อตกลงสงบศึกในปี ค.ศ. 1953 ในภาษาเขียนของญี่ปุ่น คำว่า“จวือน่า(支那)”ชื่อเรียกที่แฝงด้วยการดูถูกดูแคลนนี้ค่อยๆหายไป

ในความเป็นจริง ในช่วงต้นปึ ค.ศ. 1946 สหรัฐฯ สั่งให้ญี่ปุ่นไม่ให้ใช้ คำว่า“จวือน่า(支那)”และอื่นๆชื่อเรียกที่แฝงด้วยการดูถูกดูแคลน

อย่างไรก็ตาม แม้จะมีกฎระเบียบอย่างเป็นทางการ คนญี่ปุ่นก็ยังคงไปตามทางของตัวเอง

เพราะพวกเขาไม่สามารถเปลี่ยนความดูถูกภายในใจที่มีต่อจีนได้ และถึงกับเชื่ออย่างหยิ่งผยองว่ารัฐบาลจีนใหม่จะอยู่ได้ไม่นาน จนถึงสงครามเกาหลีทำให้พวกเขาตระหนักถึงความเป็นจริง

สงครามครั้งนี้มีความสำคัญเป็นพิเศษต่อจีน โดยประกาศให้โลกรู้ว่าจีนกำลังผงาดขึ้น

ไม่ว่าจะเป็นสหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่น หรือประเทศในยุโรป พวกเขาค่อยๆ ตระหนักว่าจีนไม่ใช่คนป่วยของเอเชียตะวันออกอีกต่อไป

ในช่วงหลายปีหลังสงครามเกาหลี แม้ว่าโลกยังคงประสบกับความขัดแย้งอย่างต่อเนื่อง และสถานการณ์ที่จีนเผชิญยังคงยากลำบาก ในสภาพแวดล้อมที่ตึงเครียดเช่นนี้ สถานะระหว่างประเทศของจีนยังคงดีขึ้นทีละขั้น

ทั้งหมดนี้แยกออกจากรากฐานที่วางไว้โดยการการช่วยเหลือเกาหลีรบต่อต้านการรุกรานของสหรัฐฯ ดังนั้น ชัยชนะอันยิ่งใหญ่ของสงครามเกาหลีจึงสมควรได้รับการจดจำตลอดไปโดยคนรุ่นต่อๆ ไป

🤯โปรดติดตามบทความที่น่าสนใจต่อไป.ในโอกาสหน้า🤯

🥰กราบขออภัยในความผิดพลาดและกราบขอบพระคุณของข้อชี้แนะ🥰

ผู้ปกครอง-ญาติพี่น้องครูโรงเรียนวัดเขาพระยาสังฆาราม ลานสัก เมืองอุทัย ร่ำไห้กันระงม..รอฟังข่าวลูกหลานนั่งรถบัสทัศนศึกษาแล้วเกิดไฟไหม้คาถนนกลางกรุง ท่ามกลางกระแสข่าว ครู-นักเรียนเสียชีวิตถึง 25 ราย
อ่านต่อ..https://news1live.com/detail/9670000092560

#News1feed #News1 #Sondhitalk #คุยทุกเรื่องกับสนธิ #Thaitimes

รูหล่อหลวงพ่อเงิน เก่าๆ

200- จัดส่งฟรีครับ

https://youtu.be/Vm0r1RkmZQE?si=buwMzQPty3qPEfOS
พบเทวดาในป่า

จำไว้แค่นี้ว่า
ถ้ารู้สึกเหนื่อย
สิ่งแรกที่ต้องทำ
ก็คือ "พักผ่อน"


จากหนังสือ |ช่างมันเถอะอีกไม่กี่ปีเราก็เป็นเถ้าธุลีกันหมดแล้ว

#หนอนแว่นคลับ #รีวิวหนังสือ #หนังสือน่าอ่าน
#การใช้ชีวิต #ทัศนคติ #Thaitimes #การพักผ่อน

*ถูกสงสาร ใครๆ ก็ทำได้
แต่ถูกอิจฉา คุณต้องเก่งหน่อย*


จากหนังสือ |สำเร็จเร็วกว่าที่คิด

#หนอนแว่นคลับ #รีวิวหนังสือ #หนังสือน่าอ่าน
#การใช้ชีวิต #ทัศนคติ #Thaitimes #ความสำเร็จ